Wstęp

                    Początek roku jest trudnym czasem nie tylko dla dzieci rozpoczynających edukację przedszkolną i ich rodziców, ale również nauczycielek przedszkola. Powtarzający się co roku schemat to wylęknione, zapłakane dzieci, zdenerwowani rodzice i nauczycielki, próbujące wprowadzić miłą atmosferę       i zapanować nad sytuacją . Taki wizerunek początków życia przedszkolnego jeszcze do niedawna uważany był za normalną sytuację, z którą każde dziecko, rodzic czy nauczyciel musieli sobie radzić.

               Przyczyną trudności adaptacyjnych jest lęk przed wejściem w nieznane środowisko. Wszystko  co dziecko napotyka w przedszkolu budzi obawę. Odizolowanie od rodziców, nowe otoczenie, nagromadzenie przedmiotów, barw, wrażeń słuchowych, zetknięcie z grupą rówieśników i wychowawczynią, niejednokrotnie trudności w werbalnej komunikacji i samoobsłudze, słaba orientacja przestrzenna, potęgują negatywne wrażenia. Dlatego coraz więcej pedagogów zastanawia się nad metodami pracy pozwalającymi złagodzić przedszkolny start.

               Pracuję w grupie dzieci 3-4-letnich w Gminnym Przedszkolu Samorządowym  w Sulęczynie. Specyfika środowiska wiejskiego, w którym wszyscy członkowie społeczności dobrze się znają, znacznie ułatwia nawiązywanie dobrych kontaktów z rodzicami i tworzenie pozytywnego wizerunku placówki. Kontakty oparte na wzajemnym zaufaniu rodziców i kadry pedagogicznej warunkują prawidłowy przebieg pracy wychowawczo-dydaktycznej każdego przedszkola. Dlatego staramy się poszukiwać coraz to nowych form współdziałania  na różnych obszarach pracy naszej placówki. Jednym z takich obszarów są początki edukacji w naszym przedszkolu.

                    Jako nauczycielka dzieci 3-4-letnich jestem szczególnie zainteresowana łagodzeniem stresu adaptacyjnego. Aby ułatwić dzieciom start w przedszkolne życie postanowiłam stworzyć i wcielić w życie program autorski pt. ,, Pomóżmy dzieciom przekroczyć próg przedszkola” Program składa się z trzech części.     W pierwszej opisane są  cele, zadania,  metody, środki i formy pracy. Druga zawiera scenariusze spotkań adaptacyjnych. Trzecia część to zbiór różnych zabaw ułatwiających integrację z grupą przedszkolną na miesiąc wrzesień, ponieważ właśnie we wrześniu kontynuujemy pracę adaptacyjną z dziećmi nowymi, włączając w nią dzieci uczęszczające do przedszkola od ubiegłego roku szkolnego ( obecne 4-la

Cele i zadania programu.

Nadrzędnym celem programu adaptacyjnego jest przystosowanie dzieci            do swobodnego funkcjonowania w środowisku przedszkolnym.

Temu celowi podporządkowane są szczegółowe zadania programu:

• Zachęcanie dzieci do udziału w życiu przedszkolnym poprzez zabawę        i ciekawe formy pracy dydaktycznej.
• Motywowanie całego personelu przedszkola i rodziców do podejmowania działań, zmierzających do zapewnienia dzieciom optymalnych warunków i dobrej atmosfery do pracy i zabawy.
• Włączenie starszych przedszkolaków do pomocy i opieki nad młodszymi kolegami w pierwszych tygodniach pobytu w przedszkolu.

Treści programowe

              ,, Człowiek jest istotą społeczną. Do pełnego rozwoju potrzebuje innych ludzi. Analogiczne są potrzeby małego dziecka- potrzebuje grupy rówieśniczej, aby jego rozwój społeczny przebiegał we właściwy sposób. Przebywając w grupie dziecko poznaje zasady i reguły w niej obowiązujące, uczy się reguł ich przestrzegania. Zasady i reguły panujące w przedszkolnej grupie dziecięcej powinien współtworzyć z dziećmi nauczyciel. Łatwiej jest przestrzegać dziecku tych norm, których jest współtwórcą, niż tych, które zostały mu narzucone, a nauczycielowi łatwiej  jest je wówczas egzekwować.”

                 Oto niektóre treści programowe realizowane podczas okresu adaptowania się dzieci do warunków przedszkolnych:

• Poznawanie zasad regulujących zachowania podczas korzystania ze wspólnych zabawek, zabawy w tym samym miejscu, kąciku zainteresowań.
• Interesowanie się wytworami swoich kolegów, dostrzeganie trudu włożonego w ich powstanie.
• Uczenie się używania zwrotów grzecznościowych w określonych sytuacjach: dzień dobry, do widzenia, proszę, dziękuję, przepraszam.
• Wyrabianie nawyku uprzejmego witania się z kolegami.
• Słuchanie nauczycielki, podchodzenie na jej przywołanie.
• Poznawanie odmiennych upodobań rówieśników w zabawach i jedzeniu.
• Dowiadywanie się o swoich prawach do bycia wysłuchanym, do wyboru zabawy i uczestniczenia w niej.
• Sprzeciwianie się przemocy fizycznej wobec siebie i innych dzieci ze strony rówieśników i dorosłych.
• Sprawianie radości innym i unikanie sytuacji, w których można sprawić komuś przykrość.
• Poznanie rozkładu pomieszczeń przedszkolnych, omówienie zasad poruszania się po nich.
• Posługiwanie się umiarkowanym głosem, unikanie krzyku.
• Nawiązywanie serdecznego, bliskiego kontaktu z nauczycielką i nabywanie umiejętności wyrażania słowami własnych potrzeb, myśli i odczuć.
• Odczuwanie, że jestem dla swojej nauczycielki bardzo ważny i akceptowany, a to co mówię jest przez nią zawsze wysłuchane.
• Nabywanie umiejętności wypowiadania własnych myśli w kontaktach indywidualnych i zespołowych, w konkretnych sytuacjach życia codziennego, w zabawach i innych sytuacjach.

Formy pracy

Główną formą pracy pedagogicznej, zastosowanej w programie są spotkania    dla dzieci przyjętych do przedszkola w bieżącym roku szkolnym i ich rodziców.

                Pierwszy etap cyklu adaptacyjnego obejmuje 6 spotkań, przeprowadzonych      w okresie wakacyjnym. Dzieci przychodzą na nie z rodzicami i zostają stopniowo wprowadzane w arkana życia przedszkolnego. Poznają nowe otoczenie, kolegów i koleżanki z grupy oraz pracowników przedszkola.   W obecności mamy uczestniczą w krótkich zajęciach dydaktycznych organizowanych przez nauczycielkę. Dzięki takim działaniom dzieci oswajają się z przedszkolną rzeczywistością w obecności i przy wsparciu najbliższych. Rodzice natomiast mają okazję obserwować swoje dziecko na tle grupy przedszkolnej i w kontaktach z nauczycielką. Nauczycielka ma możliwość poznania dziecka i zorientowania się w jego relacjach z rodzicami.

              Drugi etap cyklu adaptacyjnego odbywa się w miesiącu wrześniu i obejmuje planowanie oraz organizowanie sytuacji wychowawczych, zabaw, zajęć, ułatwiających przystosowanie do przedszkola przy udziale starszych przedszkolaków. Ich pomoc bywa nieoceniona. W naszym przedszkolu taka forma pracy jest bardzo naturalna, ponieważ dzieci przyjęte w ubiegłym roku szkolnym jako 3-latki, obecnie są 4-latkami i nadal uczęszczają do grupy  maluchów. Często można wśród nich spotkać kolegów i koleżanki z podwórka, a nawet własne rodzeństwo. Ta forma pracy bardzo integruje grupę i wzmacnia więzi między poszczególnymi jej członkami, a nauczycielce pozwala lepiej poznać dzieci w ich wzajemnych relacjach.

Spotkanie informacyjne dla rodziców

1. Wyjaśniamy istotę trudności adaptacyjnych w wybranej przez siebie formie np. pogadanka, referat, rozmowa.
2. Zwracamy uwagę na zachowania rodziców ułatwiające i utrudniające dziecku przystosowanie się do przedszkola.
3. Zachęcamy rodziców do uczestnictwa w spotkaniach adaptacyjnych.
4. Dzielimy się radami na temat zachowania rodziców na pierwszym spotkaniu z udziałem dzieci.
5. Omawiamy sposób wypełniania ankiety informacyjnej o dziecku.
6. Rozdajemy ankiety i harmonogram spotkań.

Adaptacja dzieci do warunków przedszkolnych. (tekst można wydrukować i rozdać rodzicom jako załącznik do ankiety)

Co roku we wrześniu obserwujemy pewne trudności w przystosowaniu się dzieci do warunków przedszkolnych. Jedne przystosowują się od razu, inne po krótkim czasie ( zwykle wystarczają dwa tygodnie ), ale są i takie, które potrzebują więcej czasu, lub nie są w stanie zaaklimatyzować się w nowych warunkach. W ubiegłym roku szkolnym na 25 dzieci przyjętych, zrezygnowało troje. Wynik jest dosyć dobry, ale na pewno chcielibyśmy, aby wszystkie zapisane dzieci pozostały w przedszkolu.

Dlaczego 3-4-letnie dziecko nie zawsze jest w stanie zaakceptować rzeczywistość przedszkolną? Ponieważ wkracza w nowy, zupełnie nieznany świat, a wszystko co je otacza jest obce.

• Nowe osoby: - rówieśnicy i nauczycielka, która mimo najszczerszych chęci nie jest w stanie poświęcić im tyle czasu co mama, ponieważ obok czeka wiele maluchów w podobnej do niego sytuacji.
• Nagromadzenie nowych przedmiotów, szaf, krzeseł, stołów, zabawek, gra kolorów, odgłosów, hałas, powodują, że dziecko traci orientację i czuje się zagubione. Zmuszone jest do uczenia się orientacji w nowej przestrzeni.
• Trudności w porozumiewaniu się.
• Trudności z samoobsługą.
• Zbiorowy tryb życia, wymuszający przestrzeganie pewnych zasad postępowania np. dzielenia się zabawkami, rozwiązywania konfliktów na drodze pokojowej.

Podane przykłady nie oznaczają bynajmniej, że uczęszczanie do przedszkola wpływa negatywnie na rozwój dziecka. Zalety przedszkola i bycia przedszkolakiem są niewątpliwe:

• Przedszkolak poznając nowych przyjaciół, kłócąc się z nimi nauczy się w końcu,  pokojowo rozwiązywać konflikty i żyć w grupie przedszkolnej.
• Przedszkolak rozwinie umiejętność porozumiewania się i rozszerzy zasób słownictwa poprzez opowiadanie o obrazkach, słuchanie bajek, oglądanie książek, naukę wierszy na pamięć, i udział w różnego rodzaju inscenizacjach i uroczystościach.

• Przedszkolak nabędzie podstawowe umiejętności matematyczne z zakresu przeliczania, rozpoznawania kolorów, kształtów, figur geometrycznych.
• Przedszkolak rozwinie swoje umiejętności muzyczne na zajęciach z rytmiki, a na zajęciach plastycznych wzbogaci swoje doświadczenia o nowe techniki plastyczne.
• Przedszkolak pozna różne zabawy i ćwiczenia ruchowe.

Biorąc pod uwagę te wszystkie zalety proponujemy wykorzystać kilka rad, dzięki którym dziecku będzie łatwiej polubić przedszkole:

• Postarajmy się aby maluch miał jak najwięcej okazji do spotykania osób spoza najbliższej rodziny.
• Uczmy dziecko samodzielności: zapinania guzików, nakładania kapci, jedzenia.
• Zabierajmy maluchy na zakupy rzeczy potrzebnych do przedszkola. Pozwólmy, by sam mógł wybrać rzeczy, które mu się podobają. Chodzenie do przedszkola okaże się wówczas wyróżnieniem, dziecko z dzidziusia stanie się dużym przedszkolakiem.
• Pozwólmy dziecku zabrać do przedszkola ulubioną zabawkę, która w trudnych sytuacji staje się dla niego cząstką domu.

• Skorzystajmy z wakacyjnych spotkań adaptacyjnych w naszym przedszkolu

Ankieta informacyjna o dziecku

Drodzy Rodzice!

Cieszymy się, że zdecydowali się Państwo, zapisać dziecko do naszego przedszkola. Zdajemy sobie sprawę, że decyzja o podjęciu edukacji przedszkolnej i pierwsze dni w przedszkolu, związane są często z dużym stresem nie tylko dla dzieci ale również dla  rodziców. Ze swojej strony postaramy się zrobić wszystko, aby ten stres złagodzić. Dlatego prosimy o wypełnienie poniższej ankiety. Pomoże nam ona  poznać  upodobania i potrzeby dziecka oraz Państwa oczekiwania w stosunku do naszej placówki. Będzie także pomocna we właściwym zaplanowaniu pracy wychowawczo-dydaktycznej z Państwa dzieckiem.

Imię i nazwisko .................................................................................................

Data urodzenia ............................................................

1. Czy dziecko jest pod opieką poradni specjalistycznej? Tak, Nie,  Jeżeli tak to jakiej? ...........................................................................................................................................
2. Czy jest alergikiem? Tak, Nie,  Jeżeli tak to na co jest uczulone? ..................................
3. Jakiej potrawy szczególnie nie lubi? ................................................................................
4. Inne uwagi o stanie zdrowia dziecka, które chcieliby Państwo nam przekazać .................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................
5. Czy dziecko samodzielnie załatwia potrzeby fizjologiczne? Tak, Nie,
6. Czy trzeba mu przypominać? Tak, Nie,
7. Czy samodzielnie je? Tak, Nie,
8. Czy jest niejadkiem ? Tak, Nie,
9. Czy dziecko było już pozostawiane przez rodziców pod opieką innych osób np. z najbliższej rodziny? Tak, Nie,

10. Czy chętnie pozostaje z osobami spoza najbliższej rodziny? Tak, Nie, Czasami,

11. Jakie  zajęcia dziecko lubi najbardziej?  Zabawę zabawkami, rysowanie, słuchanie bajek i oglądanie książek z ilustracjami, oglądanie TV, uczestniczenie w zajęciach domowych, inne ...............................................................................................................

12. Najczęściej bawi się: samo, z mamą, z tatą, z innymi dziećmi, z innymi dorosłymi.

13. Czy zdarzają się sytuacje, których się boi? ......................................................................

14. Czy potrafi długo skupić uwagę na jednej czynności? Tak, Nie,

15.  Dziecko jest raczej: pogodne, spokojne, ruchliwe, płaczliwe, lękliwe, zamknięte w sobie, odważne.

16. W kontaktach z innymi jest: uległe, narzuca swoją wolę, współdziała, troskliwe, obojętne.

17. W zdenerwowaniu lub złości najczęściej: płacze, rzuca się na podłogę, bije innych, zamyka się w sobie, ustępuje.

18. Inne informacje, które chcieliby Państwo nam przekazać:...............................................

Ankieta dla rodziców na temat przebiegu spotkań adaptacyjnych

w naszym przedszkolu

1. Czy uważają państwo, że spotkania adaptacyjne w przedszkolu  są potrzebne ?

............................................................................................................................

       2. Czy powinny być kontynuowane w następnych latach ?

............................................................................................................................

       3. Co w spotkaniach podobało się państwu najbardziej ?

....................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................

      4.  Co należałoby zmienić, z czego zrezygnować ?

....................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................

     5. Czy zaspokoiliśmy Państwa oczekiwania? Jeśli nie to czego zabrakło- prosimy o propozycje.

I spotkanie adaptacyjne

Temat: Mamo, pobaw się ze mną w przedszkolu.

Pierwsze zajęcia nie wymagają specjalnego scenariusza. Nauczycielka występuje w nich w roli obserwatora. Wita się z dziećmi i rodzicami, zachęca  do zabawy, rozmawia z dziećmi śmiałymi, otwartymi na dialog. Dzieciom nieśmiałym, zalęknionym, daje czas na oswojenie się z nową sytuacją   i otoczeniem, pozostawiając je pod opieką rodziców. Czas trwania pierwszego spotkania uzależniamy od zainteresowania dzieci. Nie przedłużamy go jednak powyżej 1,5 godz.

Pierwsze spotkanie kończymy częstując dzieci słodyczami, dziękujemy   im za piękną zabawę, chwalimy za grzeczne zachowanie i zapraszamy  na następne spotkanie.

Drugie spotkanie adaptacyjne

Temat: Lepimy z masy solnej i malujemy farbami.

Miejsce zajęć: przy stołach

Przygotowanie zajęć.

Nauczycielka nakrywa dwa stoły ceratą i umieszcza na nich: pędzle, farby, pojemniki z wodą, papierowe ręczniki, kartki papieru. Na innych dwóch stołach rozkłada masę solną, foremki do pierników, wałki do ciasta, plastikowe nożyki do krojenia, patyczki od lizaków lub lodów. Na piątym stole ustawia miskę   z wodą, mydło i ręczniki. Przygotowuje miejsce na wystawę prac.

Przebieg:

Dzieci i rodzice stoją dookoła stołów. Nauczycielka demonstruje sposób trzymania pędzla, płukania, nakładania farby na kartkę. Następnie przechodzi   do drugiego stołu pokazując możliwości wykorzystania masy solnej. Umawia się z dziećmi, by po skończonej pracy umyły ręce w misce, wytarły                    je ręcznikiem i przeszły do zabawy w drugiej sali.

Dzieci mają możliwość wyboru techniki lub pracy w obu technikach po kolei, jeżeli tylko mają na to ochotę. Rodzice przyglądają się lub pracują z dziećmi.

Gotowe prace nauczycielka umieszcza na wystawie.

Uwagi!

Ze względu na małą liczbę uczestników spotkań ( ok. 12 osób ) pozwoliłam sobie na zastosowanie dwóch technik plastycznych jednocześnie. W przypadku większej ilości dzieci należałoby wybrać jedną technikę.

Z doświadczenia wiemy jak bardzo dzieci lubią zajęcia plastyczne, ile radości sprawia im formowanie, ugniatanie, lepienie z ciasta, czy malowanie, mieszanie barw i inne eksperymenty, związane ze wzajemnym przenikaniem się kolorów. Rodzice w domu nie zawsze pozwalają na takie zabawy.  Nie sposób przecenić też terapeutycznych zalet takich zajęć. Dzieci są tak zaabsorbowane pracą,     że zapominają o nowym otoczeniu, wyciszają się, tworzą, stają się bardziej otwarte na kontakty z nauczycielką i innymi dziećmi.

Nauczycielka umieszcza ich prace na wystawie dla rodziców, rodzice podziwiają, chwalą. Takie działania sprzyjają tworzeniu atmosfery zadowolenia,  spokoju i radości oraz wzajemnej akceptacji.

Trzecie spotkanie adaptacyjne

Temat: Poznajemy się nawzajem.

Miejsce zajęć: sala zabaw

Pomoce: identyfikatory z wydrukowanym imieniem dla każdego dziecka, rodzica, nauczycielki i misia pacynki, pacynka- miś Bartek, zasłonka.

Przygotowanie: nauczycielka rozkłada na stolikach identyfikatory dla rodziców. Na środku sali rozsypuje wizytówki dla dzieci i przykrywa je zasłonką. Przypina misiowi-pacynce wizytówkę z imieniem Bartek, sama też zapina swój identyfikator, prosi rodziców o przypięcie swoich wizytówek. Zaprasza dzieci  i rodziców by usiadły w kole.

Przebieg zajęć

1. Miś Bartek opowiada dzieciom swoją przygodę: Kiedyś mieszkałem   w lesie w którym nie mieszkał żaden inny miś. Byłem jedynym niedźwiedziem w całej okolicy. Wszystkie zwierzęta leśne wołały   do mnie po prostu Misiu. Ale pewnego dnia musiałem przeprowadzić się do innego lasu, gdzie mieszkało jeszcze kilka innych misiów. Kiedy zwierzęta czegoś potrzebowały i wołały Misiu, to zaraz zbiegały się wszystkie misie z całej okolicy. Było to trochę kłopotliwe, więc pani sowa Mądra Głowa wymyśliła, że każdy miś od dziś będzie miał swoje imię. Mnie spodobało się Bartek, więc pani sowa Mądra Głowa napisała moje imię na kartce i zapięła mi na futerku.      – Widzicie dzieci to jest moje imię.
2. –A czy wy  też macie swoje imiona?     –Tak.      – A kto chciałby nam powiedzieć jak się nazywa?  Dla tych dzieci, które się przedstawią przygotowałem niespodzianki, leżą tu, schowane pod zasłonką. Kto powie jak się nazywa otrzyma w nagrodę taką niespodziankę.      Dzieci kolejno podchodzą do misia, przedstawiają się a on rozdaje im wizytówki z wydrukowanymi imionami. Rodzice pomagają dzieciom zapiąć wizytówki.
3. Zabawa  ruchowa ,, Mama i miś „   Rodzice stoją w kręgu. Miś Bartek umawia się z dziećmi, że są misiami, które zgubiły się w lesie i szukają mamy. Misie biegają po całym lesie,  a na umówiony sygnał ( uderzenie w tamburyno ) podbiegają do swoich rodziców i głośno wymawiają swoje imię. Czas zabawy uzależniony jest od zainteresowania dzieci.
4. Zabawa zgadywanka.  Dzieci siedzą w kole z zamkniętymi oczami. Miś Bartek trzyma zasłonkę, podchodzi kolejno do wybranego dziecka, zasłania je zasłonką i zachęca dzieci do wypowiadania wierszyka:  ,, Krasnoludek niech zgaduje, którego dziecka brakuje „  Dzieci otwierają oczy i starają się odgadnąć kogo Bartek ukrył za zasłonką. Jeżeli nie uda się zgadnąć, Bartek odsłania dziecko, a wszyscy głośno wypowiadają jego imię.
5. Zakończenie  Misiu dziękuje dzieciom za zabawę, częstuje je słodyczami i wypowiada ich imiona, np.  – Dziękuję ci Asiu za miłą zabawę. 

Czwarte spotkanie adaptacyjne

Miejsce zajęć: sala zabaw

Metoda: opowieść ruchowa

Przebieg:

Zajęcia rozpoczynamy znaną dzieciom z trzeciego zajęcia zabawą pt. ,,Mama  i miś „ Po zabawie rodzice siadają na ławkach a dzieciom rozdajemy kółka od sersa i zaczynamy opowieść:

Małym misiom znudziła się już zabawa na polanie, więc wsiadły  do samochodów, chwyciły za kierownice i wyruszyły do miasta.

1. Samochody – dzieci biegają swobodnie po sali, naśladując odgłosy samochodu. Na uderzenie w tamburyno i uniesienie go do góry ( czerwone światło ) zatrzymują się. Zabawę powtarzamy kilka razy.

Nareszcie misie przyjechały do miasta i zobaczyły mnóstwo dużych i małych domów.

2. ,, Duże domy, małe domy „ – na hasło ,, duże domy” dzieci unoszą ręce   do góry i stają na palcach. Na hasło ,, małe domy „ przykucają i dotykają dłońmi podłogi.

Misie postanowiły odwiedzić sklep z zabawkami. Weszły do środka, a tam  na półkach leżało mnóstwo lalek w pudełkach.

3. ,, Śpiące lale „ – dzieci leżą na plecach z zamkniętymi oczami, nauczycielka mówi: ,,Laleczka mała w pudełku spała, oczka zamknęła i odpoczywała. „

Obok lal podskakiwały wesołe pajace.

4. ,, Pajac skacze „ – dzieci przy śpiewie nauczycielki wykonują podskoki rozkroczno- zwarte.

,,Fiku, miku, fiku, miku, poskacz z nami pajacyku,

  Skacze pajac skaczę ja poskacz z nami hop, sa, sa. „

Pod półkami w równym rzędzie stały rowery.

5. ,, Rowerek’’ – dzieci leżą na plecach i machają nogami, nauczycielka mówi:  

,, Jedzie rowerek na spacerek na spacerek, jaki z tyłu ma numerek? ”  

W tym sklepie na najniższej półce stały piękne czarne i białe kotki.

 6. ,, Koty piją mleko ” – dzieci czworakują wokół kółek od sersa, naśladując miauczenie, zatrzymują się opierają na przedramionach, udając picie mleka  z miseczki.

Misie były zachwycone sklepem z zabawkami, zaklaskały w łapki i postanowiły zatańczyć w kole.                                                                                                                             

 7,, Kółko graniaste” – dzieci, rodzice i nauczycielka bawią się wspólnie przy piosence.

Wszystkie misie zmęczyły się bardzo zabawą w mieście i chętnie powróciły do lasu.

8. ,, Dzieci biegają z kółkami , na sygnał (uderzenie w tamburyno ) odkładają  je na wyznaczone miejsce i przechodzą do zabawy.

Piąte spotkanie adaptacyjne

Temat: Bawimy się na placu zabaw.

Miejsce zajęć: plac zabaw

Pomoce: huśtawki, drabinki, zjeżdżalnia, zabawki do piasku.

Przebieg: zawieramy z dziećmi umowy dotyczące zasad korzystania ze sprzętu w ogrodzie oraz zabaw w piaskownicy. Pozwalamy dzieciom bawić się zgodnie z ich własnymi upodobaniami i możliwościami, zwracając szczególną uwagę             na bezpieczeństwo.

Szóste spotkanie adaptacyjne

Temat: ,,Dziś wesoła nowina przedszkole się zaczyna” – opowiadanie nauczycielki na podstawie utworu M. Kownackiej.

Miejsce zajęć: sala zabaw, na dywanie i przy stołach.

Pomoce: tablica magnetyczna, magnesy, ilustracje do opowiadania, pudełka  po zapałkach, ścinki tkanin, plastelina.

Przebieg:

1. Opowiadanie o przygodach Plastusia z jednoczesnym pokazywaniem ilustracji do poszczególnych fragmentów utworu.

2.Rozmowa z dziećmi

- Czy pamiętacie jak nazywał się ludzik, którego obudził misiu?

- Plastuś.

- A z czego Plastuś był zrobiony?

- Z plasteliny.

- Jak wyglądał?

- Miał duże uszy, okrągłą głowę, był cały zielony.

- Jak myślicie, czy udałoby się nam z pomocą mamy zrobić takiego Plastusia?

3. Dzieci i rodzice siedzą przy stołach. Nauczycielka pokazuje sposób wykonania poszczególnych elementów figurki i zachęca wszystkich   do działania.

4. Wykonane figurki dzieci umieszczają w pudełkach od zapałek, przykrywają kołderkami z kawałków tkaniny i zabierają do domu na pamiątkę.

Zakończenie: nauczycielka chwali poszczególne prace, żegna się ze wszystkimi częstując słodyczami.